ทุกวันพระจันทร์เต็มดวงในเดือน 10 ตามปฏิทินฮินดูซึ่งปรกติจะตกอยู่ในช่วงเดือนมกราคมหรือกุมภาพันธ์ สำหรับปีนี้ ตรงกับวันอาทิตย์ที่ 24 มกราคมที่เพิ่งผ่านไป เป็น “เทศกาลไทปูซัม” เทศกาลสำคัญที่ชาวฮินดูทั่วโลกเขาจะเฉลิมฉลองกันอย่างยิ่งใหญ่ เพื่อรำลึกถึง “เทพมุรุกัน” หรือ “พระขันธกุมาร” ความยิ่งใหญ่นั้นของเทศกาลนี้นั้นจะเป็นรองก็แค่ “เทศกาลดีปาวลี” หรือวันปีใหม่ของชาวฮินดูเท่านั้นเอง
ศาสนาฮินดูนั้นเป็นศาสนาที่มีพัฒนาการมาจากศาสนาพราหมณ์และนับถือเทพเจ้าหลายองค์ แต่ละองค์ในแต่ละยุค แต่ละสมัยก็จะมีบทบาทและตำนานที่แตกต่างกันออกไป ที่คนไทยเรารู้จักกันดีก็เช่น พระพรหม พระศิวะ พระวิษณุ ซึ่งเป็นเทพเจ้าสูงสุดของฮินดู
ในอาเซียนบวก 6 จะการเฉลิมฉลองเทศกาลไทปูซัมกันมากในอินเดียตอนใต้ซึ่งมีชาวฮินดูอาศัยอยู่มาก ส่วนใน AEC ของเราก็มีการเฉลิม ฉลองกันที่มาเลเซียและสิงคโปร์ โดยฉพาะที่มาเลเซียซึ่งคนของเขาซึ่งมีอยู่ราวๆ 8% เป็นชาวฮินดูนั้นได้ประกาศให้เป็น วันหยุดราชการในหลายๆรัฐ อาทิ กรุงกัวลาลัมเปอร์ ปุตราจายา ยะโฮร์ เนกรีเซมบิลัน เประ ปีนังและสลังงอร์
ในช่วงเทศกาลนี้ผู้ที่จะเข้าร่วมพิธีหรือผู้อุทิศตนจะต้องเตรียมจิตใจและร่างกายและดวงวิญญาณให้พร้อมและบริสุทธิ์อย่างเต็มที่ ซึ่งแต่ละคนจะมีวิธีที่แตกต่างกันออกไป บางคนใช้วิธีอดอาหาร บางคนใช้วิธีทานมังสวิรัติ และส่วนมากจะถือศีล สวดมนต์และนั่งสมาธิ ก่อนจะไปรวมตัวกันที่วัดฮินดู โดยเฉพาะวัดศรีมหามาเรียมัน ซึ่งอยู่ใกล้ๆไชน่าทาว์นของ มาเลเซียนั่นแหล่ะครับ โดยผู้เข้าร่วมพิธีส่วนมากมักจะนำดอกไม้และผลไม้สีเหลือง รวมทั้งแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีเหลือง เมื่อถึงเที่ยงคืนผู้ร่วมพิธีทั้งหมดก็จะเดินเท้าไปยังถ้ำบาตูที่อยู่ห่างออกไปราว 15 กิโลเมตร ซึ่งกว่าจะถึงก็รุ่งเช้าพอดีครับ
ผู้ที่อุทิศตนที่ได้เตรียมร่างกายจิตใจและดวงวิญญาณจนบริสุทธิ์ผุดผ่องแล้วนั้นไม่ได้เดินตัวเปล่านะครับ แต่พวกเขาจะต้อง แบกหรือลาก “กาวาดี” ซึ่งมักจะทำจากไม้หรือโลหะแล้วประดับด้วยรูปปั้นเทพเจ้าทั้งหลายที่ชาวฮินดูเคารพนับถือ แต่ที่ขาดไม่ได้ก็คือ “เทพมุรุกัน” ส่วนบนศรีษะเขาก็จะทูนหม้อบรรจุนมไปด้วย
ผู้อุทิศตนหลายคนจะอยู่ในสภาพเหมือนเจ้าเข้าสิง ซึ่งถ้าเป็นเช่นนั้นบรรดาญาติพี่น้องก็จะช่วยกันประคองพาร่างที่โดน เจ้าเข้าสิงพาเดินไปในขบวน ผู้อุทิศตนบางส่วนก็จะทรมาณตัวเองเพื่อบูชาเทพเจ้าด้วยการเจาะตามร่างกายตัวเองด้วย ห่วงแหลมโดยไม่รู้สึกเจ็บปวด ภาพก็จะคล้ายๆเทศกาลกินเจที่ภูเก็ตบ้านเรา เพียงแต่ผู้คนจะเบียดเสียดมากกว่ามากเพราะ ทุกปีจะมีชาวฮินดูเข้ามาร่วมพิธีนี้นับล้านคนเลยทีเดียว
สถานที่สำคัญของเทศกาลไทปูซัมที่มาเลเซียนี่อยู่ที่จุดหมายปลายทางคือ “ถ้ำบาตู” ที่มีรูปปั้นเทพมุรุกันสูง 42.7 เมตร อยู่นี่แหล่ะครับ กว่าผู้เข้าร่วมพิธีจะเดินเข้าไปถึงจุดที่ทำพิธี พวกเขาจะต้องเดินขึ้นบันไดหิน 272 ขั้น ซึ่งแค่เดินขึ้น ตัวเปล่าๆก็ยากอยู่แล้ว แต่นี่ต้องเดินเท้ามาไกลถึง 15 กิโลเมตรเป็นเวลา 7-8 ชั่วโมงแล้วยังต้องขึ้นบันไดอีก 272 ขั้น แถมผู้อุทิศตนยังต้องแบกหรือลาก “กาวาดี” มาด้วยอีกต่างหาก ดังนั้นหากร่างกายจิตใจและดวงวิญญาณไม่บริสุทธิ์และเต็มเปี่ยมไปด้วยศรัทธาอย่างแรงกล้าแล้วละก็ ไม่มีทางมาถึงจุดที่จะทำพิธีแน่นอน
หากสนใจจะไปชมเทศกาลไทปูซัมละก็ผมแนะนำให้เตรียมตัวให้พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจนะครับ เพราะภาพผู้อุทิศตนที่มีเจ้าเข้าสิงและผู้อุทิศตนที่ทรมาณตัวเองด้วยการเจาะร่างกายส่วนต่างๆนั้น ถ้าไม่คุ้นเคยหรือใจไม่ถึงนี่ถึงกับเข่าอ่อนได้ง่ายๆเลยนะครับ ที่สำคัญนอกจากชาวฮินดูนับล้านคนแล้ว ยังมีนักท่องเที่ยวอีกมากมายที่จะเข้ามาเบียดเสียดกับท่านผู้อ่าน ดังนั้นจึงต้องเตรียมตัวให้พร้อมจริง แต่ผมว่าสักครั้งหนึ่งในชีวิตเราควรจะได้ไปอะเมซิ่งกับ “เทศกาลไทปูซัม” ที่มาเลเซียกันนะครับ
