พุธที่แล้วผมทิ้งท้ายไว้ว่าการสั่งการโดยไม่ได้ให้แนวนโยบายปฏิบัติ กรอบเวลา และตัวชี้วัดไปด้วย ทำให้การสั่งการของนายกฯในเรื่องต่างๆ ไร้ผล และที่เรายังสั่งการกันไม่เป็นก็เพราะเราสั่งการแบบไร้ยุทธศาสตร์ครับ
ในการเขียนยุทธศาสตร์ที่ดีนั้น เรื่องแรกที่ต้องทำเลยและต้องทำแบบไม่กลัวผิดก็คือการวิเคราะห์สถานการณ์ ในการบริหารประเทศนั้น คนเขียนยุทธศาสตร์ประเทศต้องวิเคราะห์ออกมาก่อนว่าจากนี้ไปอีก 20 ปีข้างหน้าโลก และอาเซียนจะเป็นอย่างไร ทั้งในด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคม ภูมิอากาศ วิเคราะห์ให้ครอบคลุมเท่าที่มีข้อมูล วิเคราะห์แบบฟันธงไปเลยไม่ต้องกลัวผิด เพราะถ้าพบว่าวิเคราะห์ผิดไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไรเราก็วิเคราะห์ใหม่
เมื่อเราวิเคราะห์แล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้ เราก็ต้องมาวางตำแหน่งประเทศให้ชัดๆว่าประเทศของเรา ควรจะอยู่ตรงไหนบนแผนที่การแข่งขันของโลก เราจึงจะสามารถแข่งขันกับประเทศอื่นๆได้ การเลือกตำแหน่ง ประเทศนั้นต้องได้มาจากการทำ SWOT ของประเทศ โดยการเลือกตำแหน่งประเทศที่ดีนั้นต้องมีความเฉพาะ เจาะจงเหมาะสมกับความเก่งของคนและประเทศ มาเลเซีย สิงคโปร์ที่ประสบความสำเร็จก็เพราะตำแหน่ง ประเทศเขาชัดเจน
มีใครทราบบ้างไหมครับว่าตำแหน่งประเทศไทยคืออะไร? น่าเศร้านะครับที่ประเทศไทยของเราไม่เคยมีตำแหน่ง ประเทศที่ชัดเจนเสียที ในอดีตที่การแข่งขันบนโลกใบนี้ยังมีอยู่น้อยเราอาจจะมองไม่เห็นผลเสียเรื่องนี้สักเท่าไหร่ แต่ในปัจจุบันที่การแข่งขันนั้นเริ่มแรงขึ้นในทุกๆ ด้านแถมมาพร้อมกับภาวะภัยพิบัติ โรคภัยนานาชนิด สงคราม ร้อนสงครามเย็น ทำให้ผลร้ายของการไม่มีตำแหน่งประเทศที่ชัดเจนของไทยเราเด่นชัดขึ้นทุกที
เมื่อวิเคราะห์สถานการณ์และรู้ว่าประเทศต้องการจะมุ่งหน้าไปทิศทางใดแล้ว คนเขียนยุทธศาสตร์ก็จะต้องเขียน แนวนโยบายปฏิบัติซึ่งจะเป็นกรอบแนวทางการทำงานเพื่อให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องรู้ว่าใครจะต้องทำอะไรเมื่อไร และสิ่งที่เราจะทำนั้นจะไปเสริมกับสิ่งที่คนอื่นจะทำเมื่อไหร่อย่างไร แนวนโยบายปฏิบัตินั้นไม่ใช่แอ็คชั่นแพลน หรือแผนปฏิบัติการนะครับ เป็นเพียงกรอบนโยบายเพื่อให้ทุกคนเข้าใจตรงกันว่าจะต้องทำงานร่วมกันอย่างไร เมื่อแนวนโยบายปฏิบัติชัดเจนแต่ละ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็จะสามารถนำเอาไปเขียนเป็นแผนปฏิบัติการได้อย่าง ชัดเจนต่อไป
ทั้งการวิเคราะห์ การทำ SWOT และแนวนโยบายปฏิบัติ ทั้งสามส่วนนี้รวมกันจึงจะเป็นยุทธศาสตร์แบบสากล นะครับ และการเขียนยุทธศาสตร์แบบสากลนี่หล่ะครับที่เขียนเสร็จแล้วคนทั้งประเทศมีความเข้าใจตรงกันว่า ประเทศเรากำลังเดินหน้าไปทางไหน เรื่องไหนสำคัญมากสำคัญน้อง เรื่องไหนต้องทำก่อนต้องทำหลัง และคนที่ มีอำนาจสั่งการเช่นนายกรัฐมนตรีก็จะรู้ว่าต้องสั่งการอย่างไร
