เมื่อคืนวันที่ 5 เมษายนที่ผ่านมา มีการถ่ายทอดพระบรมราโชวาทของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ถึงพสกนิกรชาวอังกฤษที่กำลังเผชิญกับปัญหาการระบาดของโควิด-19 ซึ่งนับเป็นวาระที่หาได้ยากยิ่ง เพราะนับตั้งแต่การเสด็จขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2495 นั้น นอกจากการทรงอวยพรในเทศกาลคริสมาสต์แล้ว พระองค์ทรงเคยมีพระบรมราโชวาทผ่านการถ่ายทอดทางโทรทัศน์เพียง 4 ครั้งเท่านั้นเอง ผมจึงขอแปลพระบรมราโชวาทครั้งสำคัญมาให้อ่านกัน
“ข้าพเจ้าพูดกับท่านในขณะนี้ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ข้าพเจ้ารู้ว่าความท้าทายที่เรากำลังเผชิญกำลังมีมากขึ้นทุกขณะ”
“มันเป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและรุนแรงของชาติเรา ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่นำความโศกเศร้ามาสู่คนบางคน นำความยากลำบากทางการเงินมาสู่คนส่วนมาก และนำการเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตมาสู่พวกเราทุกคน”
“ข้าพเจ้าขอขอบใจเจ้าหน้าที่สาธารณสุขซึ่งอยู่แถวหน้าทุกคน เช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่ซึ่งช่วยดูแลสุขภาพและทุกๆคนที่กำลังทำหน้าที่ซึ่งมีความสำคัญ พวกเขาเหล่านั้นต้องออกจากบ้านเพื่อมาทำงานอย่างลืมเหน็ดลืมเหนื่อยลืมตัวเองเพื่อช่วยดูแลพวกเราทุกคน”
“ข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าคนทั้งชาติจะร่วมกับข้าพเจ้าชื่นชมในสิ่งที่ท่านกำลังทำอยู่ และทุกๆชั่วโมงที่ท่านทำงานกันอย่างหนักนั้นจะช่วยทำให้พวกเราได้เข้าใกล้การกลับมาสู่ช่วงเวลาที่ปรกติมากยิ่งขึ้น”
“และข้าพเจ้าขอขอบใจท่านที่อยู่กับบ้าน ซึ่งเป็นการช่วยปกป้องผู้อาจจะติดเชื้อได้ง่ายและช่วยลดความเจ็บปวดของครอบครัวที่ต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักของพวกเขาไป”
“ด้วยความร่วมมือของพวกเราในการแก้ปัญหาโรคระบาดนี้ ข้าพเจ้าขอให้ท่านมั่นใจเถิดว่าถ้าหากพวกเรารวมกันเป็นหนึ่งเดียวและมุ่งมั่น พวกเราจะเอาชนะเรื่องนี้ไปได้อย่างแน่นอน”
“ข้าพเจ้าหวังว่าในอนาคตที่จะมาถึง ทุกคนจะสามารถภาคภูมิใจในวิธีการที่พวกเราใช้รับมือกับความท้าทายครั้งนี้”
“และคนรุ่นหลังจะพูดว่าคนอังกฤษรุ่นนี้เป็นคนที่เข้มแข็งเหมือนคนทุกรุ่น”
“นั่นคือคุณสมบัติของการมีวินัยรู้หน้าที่ความรับผิดชอบของตนเอง การมีความมุ่งมั่นด้วยอารมณ์ที่แจ่มใส และมีความเป็นมิตรยังคงเป็นลักษณะเด่นของชาติเรา”
“ความภูมิใจในความเป็นเราไม่ใช่ส่วนหนึ่งของอดีต แต่มันเป็นตัวกำหนดปัจจุบันและอนาคตของเรา”
“ในช่วงเวลาที่สหราชอาณาจักรร่วมกันปรบมือเพื่อแสดงความชื่นชมแด่บุคคลากรคนสำคัญของพวกเรา จะถูกจดจำไว้ว่าเป็นการแสดงออกถึงจิตวิญญาณของชาติเรา ซึ่งมีสัญญลักษณ์เป็นสายรุ้งที่วาดโดยเด็กๆ”
“ทั้งในเครือจักรภพและรอบโลก เราได้เห็นเรื่องน่าประทับใจที่ผู้คนได้ออกมาให้ความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน เช่นช่วยส่งอาหาร ส่งยา คอยช่วยดูแลเพื่อนบ้าน หรือเปลี่ยนธุรกิจที่เคยทำในยามปรกติให้เป็นกิจกรรมเพื่อช่วยเหลือคนอื่น”
“ระหว่างที่เราต้องแยกตัวเองให้อยู่ห่างจากคนอื่นซึ่งอาจจะเป็นช่วงที่ยากลำบาก ผู้คนส่วนมากคงได้ค้นพบว่านี่คือโอกาสที่เราจะได้ใช้ชีวิตให้ช้าลง ได้หยุดพัก และได้หยุดคิดด้วยการสวดมนต์หรือนั่งสมาธิ”
“สิ่งเหล่านี้ทำให้ข้าพเจ้านึกถึงการพูดออกอากาศครั้งแรกของข้าพเจ้าในปี 1940 ซึ่งน้องสาวข้าพเจ้าก็ได้มาช่วยด้วย พวกเราซึ่งเป็นเด็กในขณะนั้นได้พูดจากที่นี่พระราชวังวินเซอร์ไปถึงเด็กๆที่ต้องถูกอพยพออกจากบ้านเพื่อที่จะพาไปดูแลในที่ซึ่งปลอดภัยสำหรับพวกเขาเอง”
“วันนี้เป็นอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งหลายคนคงรู้สึกถึงความเจ็บปวดเมื่อเราต้องแยกออกห่างจากคนที่เรารัก”
“แต่ปัจจุบันเราต่างก็รู้เช่นเดียวกับในตอนนั้นว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องซึ่งเราควรจะกระทำ”
“ถึงแม้ว่าเราจะเคยมีประสบการณ์เผชิญหน้ากับความท้าทายมาก่อน แต่คราวนี้นั้นแตกต่างจากครั้งก่อนๆ”
“ครั้งนี้เราร่วมกับทุกประเทศทั่วโลก ช่วยกันทุ่มเทพยายามใช้ความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันเพื่อหาทางรักษา”
“เราจะทำได้สำเร็จ และความสำเร็จนี้จะเป็นผลงานของพวกเราทุกคน”
“พวกเราควรจะต้องทำใจให้สบายเพราะขณะที่ยังมีอีกหลายเรื่องซึ่งเราจะต้องอดทนและผ่านไปให้ได้ วันที่ดีๆจะกลับมา เราจะได้อยู่กับเพื่อนเพื่อนเราอีกครั้ง เราจะได้อยู่ร่วมกับครอบครัวเราอีกครั้ง เราจะได้พบกันอีกครั้ง”
“แต่สำหรับวันนี้ ข้าพเจ้าขอส่งคำขอบใจและความปรารถนาดีมายังทุกท่าน”
