“เข้าเปียก” ที่ผมจะพาไปทานนี่ไม่ใช่ “ข้าวเปียก” ที่คนไทยรู้จักกันดีว่าเป็นข้าวที่ต้มกับน้ำกระทิใส่เกลือเล็กน้อย กวนให้สุกจนข้นหรือเละและมีรสเค็มๆ มันๆ แต่มันคือข้าวเปียกแบบสปป.ลาวที่นิยมออกเสียงคำว่า “ข้าว” สั้นๆ ว่า “เข้า” ซึ่งเข้าเปียกแบบคนสปป.ลาวนี่คนไทยจะคุ้นเคยกันในชื่อก๋วยจั๊บญวนมากกว่า แต่ของเขานี่อร่อยกว่าในไทยเยอะมากครับ
เส้นเข้าเปียกนั้นจะทำมาจากแป้งข้าวเจ้าและแป้งมัน ที่นำมาผสมกัน เติมน้ำร้อนลงไป ค่อยๆตะล่อมแป้งแล้วค่อยๆ นวด ให้เข้ากัน เมื่อเข้าที่จึงค่อยๆ นวดและรีดให้เป็นเส้น จะทำให้เป็นเส้นหนาหรือบางก็ตามแต่ชอบ ตัดเป็นเส้นเสร็จก็เอาไป ต้มในน้ำร้อนก็จะได้เส้นเข้าเปียกสด ซึ่งยังพอมีเห็นขายในตลาดสดที่สปป.ลาวอยู่บ้าง เส้นเข้าเปียกในร้านดังๆ ของ สปป.ลาวที่ผมเคยทานส่วนมากจะเส้นใหญ่และหนานุ่มมากกว่าเว้นก๋วยจั๊บญวนในไทยและเส้นเฝอครับ
ร้านที่ผมจะแนะนำวันนี้อยู่ที่แขวงคำม่วน ฝั่งตรงข้ามกับจังหวัดนครพนม อยู่บนนถนนท่าแขกชื่อร้าน “เข้าเปียกไก่ลาด นางนิน” ซึ่งเป็นร้านดังของท่าแขก ตั้งอยู่ตรงหัวมุมถนนพอดี ใครไปใครมาก็ล้วนแต่ต้องแวะมาชิมฝีมือนางนินกันทั้งนั้น เข้าเปียกของที่ร้านนี้ก็จะเหมือนร้านอื่นๆ ในสปป.ลาวคือจะมีให้เลือกทั้งเข้าเปียกเส้นและเข้าเปียกเม็ดซึ่งบางคนเรียกเข้าเปียกเข้า น้ำซุปของร้านนี้ นางนินบอกว่าเน้นเคี่ยวจากกระดูกไก่จนน้ำซุปหอมและหวานกระดูกไก่ ซึ่งต้องยอมรับเธอทำได้ จริงครับ น้ำซุปของร้านทั้งหอมทั้งหวานอย่างไม่น่าเชื่อ
มาเริ่มกันที่เข้าเปียกเม็ดกันก่อน ซึ่งผมต้องสารภาพก่อนเลยว่าก่อนหน้านี้เวลาไปร้านเข้าเปียกทั้งหลายผมไม่เคยสั่งเข้าเปียกเม็ดมาทานเลยเพราะรู้สึกว่าไม่น่าจะมีอะไรตื่นเต้นน่าจะเป็นเหมือนข้าวต้มบ้านเรา สู้ลองทานเข้าเปียกเส้นไม่ได้เพราะบ้านเราหาอร่อยๆ ทานยาก แต่พอมาถึงร้านนี้ นางนินชักชวนหนักแน่นว่าต้องลองทานเข้าเปียกเม็ดร้านของเธอเพราะขายดีมาก ผมเลยใจอ่อนลองสั่งไปแบบไม่คาดหวังมาก พอได้ตักชิมคำแรกเท่านั้น ผมต้องลุกเดินจากโต๊ะไปดูที่เตาทันทีว่านางนินเธอทำอย่างไร เข้าเปียกเม็ดของเธอจึงอร่อยหอมหวานซุปไก่ขนาดนั้น
เคล็ดลับอยู่ที่นางนินไม่ได้แยกข้าวกับน้ำซุปครับ เธอเอาเข้าเม็ดไปตุ๋นไปเคี่ยวกับน้ำซุปไก่ตลอดเวลา เพราะฉะนั้นเข้า เปียกเม็ดของที่นี่จึงนุ่มนวลหอมซุปไก่มาก ต่างไปจากข้าวต้มไก่บ้านที่ตัวข้าวจะจืดๆ ราวฟ้ากับดิน นางนินจะตักเอาข้าว ที่ตุ๋นจนได้ที่กับน้ำซุปไก่ร้อนๆ โรยด้วยกระเทียมเจียวหอมๆ ใส่ผักโรยตามด้วย “ไก่ลาด” หรือ ไก่บ้านฉีก ร้านนี้ใจดี ไก่ลาดฉีกมาเป็นเส้นชิ้นยาวใหญ่ใส่มาให้เยอะมาก ก่อนจะทานก็เติมพริกไทยซักหน่อย ผมชอบทานปาท่องโก๋ก็เลยฉีก ใส่ลงไปหน่อย ทานเพลินจริงๆ ครับ เล่นเอาติดใจเข้าเปียกเม็ดกันเลยทีเดียว
ส่วนเข้าเปียกเส้น ร้านนี้ไม่ได้ใช้เส้นสดแต่ไปซื้อเส้นแห้งมาจากร้านประจำที่ “สะหวันนะเขต” เวลาจะลวกนางนินจะตัก น้ำซุปไก่ใส่หม้อเล็กที่จะต้มน้ำซุปจนเดือดเอาไว้ลวกเส้น พอเส้นสุกได้ที่เธอก็จะเอาเส้นใส่ชามแล้วตักเอาน้ำลวกเส้นที่ เหนียวข้นกว่าน้ำซุปปรกติใส่ไปในชามด้วย ก่อนจะเติมน้ำซุปไก่ลงไปอีก น้ำซุปของเข้าเปียกเส้นจึงทั้งหอมหวานและข้น ถูกใจผมยิ่งนัก เครื่องที่ใส่ก็เหมือนเข้าเปียกเม็ดคือไก่ลาดฉีก ผักโรยและกระเทียมเจียวหอมฉุย
เวลาทานเข้าเปียกเส้นนั้นนอกจากพริกไทยแล้ว คนสปป.ลาวนิยมบีบมะนาวหน่อย เติมพริกลงไปนิดและใส่ขิงบดลงไป อีกหน่อย บางคนชอบเติมซอสพริกลงไปด้วย เข้าเปียกเส้นร้านนี้นอกจากน้ำซุปจะเด็ดขาดแล้ว เส้นเข้าเปียกก็ต้องยอม รับว่าไม่ธรรมดา เหนียวหนึบอร่อยติดใจเลย สนนราคานั้นทั้งสองแบบขายชามละ 12,000 กีบหรือ 50 บาทหน่อยๆ ถ้าเติมไข่ก็จ่ายเพิ่มอีกชามละ 2,000 กีบหรืออีก 8.50 บาทครับ ถ้าตามรอยผมไปทานเวลาสั่งพูดชัดๆ นะครับ ทีมผมสั่ง เข้าเปียกเม็ดใส่ไข่สอง ปรากฎว่าได้เข้าเปียกเม็ดมาชามเดียวแต่ใส่ไข่มาสองฟอง เล่นเอาทานกันไปขำกันไปเลยทีเดียว
คนสปป.ลาวนั้นนิยมทานเข้าเปียกเม็ดในตอนเช้าและเข้าเปียกเส้นในตอนกลางวัน แต่คนไทยเรานานๆ ไปเที่ยวที จะเบิ้ลทั้งเข้าเปียกเม็ดและเข้าเปียกเส้นในมื้อเดียวกันก็ไม่ผิดกติกาอะไรครับ ผมเองก็ทำอยู่บ่อยๆ