คงได้ข่าวการถอดถอนประธานาธิบดีพัค กึนฮเย ของเกาหลีใต้กันบ้างนะครับ ว่าไปแล้วเกาหลีใต้นี่ก็เป็นประเทศประหลาดนะครับ เพราะคนในระดับล่างหรือคนธรรมดาๆ นั้นเขามีจริยธรรมค่อนข้างสูงไม่ต่างจากคนญี่ปุ่นเท่าไหร่นัก แต่พอสูงขึ้นมาเป็นเจ้าของธุรกิจ ข้าราชการ นักการเมืองหรือรัฐบาล คนกลุ่มนี้กลับมีอัตราการคอร์รัปชั่นค่อนข้างสูง แถมยังชอบโกงกันเป็นเครือข่าย
แต่ที่ดราม่าสุดๆ ก็คือการถอดถอนพัค กึนฮเยนี่เริ่มต้นที่ลูกสุนัขเพียงตัวเดียวเลย โดยเรื่องมันเริ่มต้นอย่างนี้ครับ หลังจากได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีในปี 2555 พัค กึนฮเย ก็ได้ปล่อยให้ ชเว ซุนซิล ที่คนไทยเรียกชอย ซุนซิลเพื่อนสนิทเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเธอในแทบจะทุกด้าน
อยู่มาวันหนึ่ง ชเว ซุนซิล ก็ได้ยินมาว่ามีกระเป๋ายี่ห้อหนึ่งชื่อวิลโล่มิลโล่ ซึ่งเป็นแบรนด์ของของเกาหลีใต้เองกำลังดัง เธอก็เลยให้คนเรียกให้เจ้าของแบรนด์นี้เอากระเป๋ามาให้ดูที่บ้านแบบที่มหาเศรษฐีทั้งโลกเขาชอบทำกัน คือไม่ต้องไปเดินดูของด้วยตัวเอง แต่ให้ร้านค้าเอาสินค้ารุ่นใหม่มาให้ดูก่อนชาวบ้าน ซึ่งวิธีการขายของแบบนี้เป็นการสมประโยชน์ของทั้ง สองฝ่ายเพราะคนรวยได้เลือกของรุ่นใหม่ก่อนใคร คนขายก็พอใจเพราะคนใช้สินค้าของเขาเป็นคนรวยคนดังซึ่งจะทำให้ คนอื่นๆอยากซื้อของรุ่นนั้นตาม
แบรนด์วิลโล่มิลโล่นี่เจ้าของไม่ได้เป็นคนธรรมดาทั่วไป แต่เป็นถึงหนุ่มรูปงามนาม โก ยองแท วัย 40 ปี ที่ยังเท่ห์แข็งแรง แถมมีดีกรีเป็นถึงนักกีฬาฟันดาบทีมชาติอีกด้วย ชะรอย ชเว ซุนซิล วัย 60 ปีก็คงจะต้องชะตากับหนุ่มโก ยองแท เธอก็เลย สั่งซื้อกระเป๋าของเขามากมายและต่อมาก็สั่งซื้อเสื้อผ้าจากเขาอีกด้วย ที่สำคัญเธอไม่ได้สั่งมาใช้เองเฉยๆ แต่ยังสั่งมาให้ ประธานาธิบดี พัค กึนฮเย ได้ใช้ด้วย พอผู้นำถือกระเป๋ายี่ห้อนี้ออกงานเท่านั้นแหล่ะ คนเกาหลีก็เลยแห่ซื้อของแบรนด์นี้ ตามกันแบบถล่มทลาย ว่ากันว่าชเว ซุนซิล สั่งซื้อกระเป๋าหนังนกกระจอกเทศ หนังจรเข้ และอื่นๆ กว่า 40 ใบ รวมทั้ง เสื้อผ้าอีกเป็น 100 ชุดให้ พัค กึนฮเย
เมื่อแบรนด์ดังกระหึ่มประเทศ โก ยองแท ก็เลยกลับมาดังอีกครั้งคราวนี้ดังยิ่งกว่าเดิม ระหว่างนั้นความสัมพันธ์ระหว่าง พ่อค้าหนุ่มรูปหล่อวัย 40 กับลูกค้าสาววัย 60 ก็พัฒนาแนบแน่นมากยิ่งขึ้น จนมีเสียงร่ำลือในวงการไฮโซเกาหลีใต้ว่าเขา เป็น TOY BOY หรือของเล่นของ ชเว ซุนซิล ซึ่งทั้งสองคนก็ปฏิเสธข่าวนี้มาโดยตลอด เวลาผ่านไป 2 ปีจนถึงปี 2557
ชเว ซุนซิล กับลูกสาวของเธอมีธุระก็เลยเอาลูกสุนัขไปที่บ้านของ โก ยองแท หวังจะฝากให้เขาช่วยดูแล
โก ยองแทก็รับลูกสุนัขเอาไว้ แต่ไม่ได้ดูแลอย่างที่รับปากไว้แถมหนีออกไปเล่นกอล์ฟกับเพื่อนๆ พอกลับจากเล่นกอล์ฟ เขาก็พบว่า ชเว ซุนซิล ซึ่งรออยู่ในบ้านกำลังโมโหจัด เมื่อเจอหน้าเธอก็เลยต่อว่าเขาอย่างหนักว่าแถมยังลงไม้ลงมือกับเขาอีกด้วย แล้วทั้งสองคนก็ทะเลาะกันอย่างหนัก จากนั้นเป็นต้นมาความสัมพันธ์ต่างวัยของคนคู่นี้ก็เลวร้ายลงเรื่อยๆ
โก ยองแท โกรธจัดเพราะรู้สึกว่าชเว ซุนซิล ทำเหมือนกับเขาเป็นทาส เลยคิดจะแก้แค้นและเริ่มต้นรวบรวมหลักฐานที่ แสดงว่า ชเว ซุนซิล ใช้ความสนิทสนมกับประธานาธิบดี พัค กึนฮเย มากดดันให้ธุรกิจใหญ่ๆบริจาคเงินให้มูลนิธิส่วนตัวของเธอ แถมยังมีหลักฐานมัดตัวว่าเธอสามารถเข้าถึงข้อมูลลับทางราชการได้อีกหลายอย่าง เมื่อรวบรวมหลักฐานได้ครบ เขาก็เอาออกมาแฉ บางครั้งก็แฉออกทีวีเลยว่าที่ ชเว ซุนซิล ชอบที่สุดก็คือชอบแก้ไขสุนทรพจน์ของประธานาธิบดี
พอเรื่องมันฉาวออกมาเช่นนี้ นักข่าวก็เลยเริ่มตามสืบต่อแล้วก็ไปได้หลักฐานชิ้นสำคัญคือแทบเบล็ตของ ชเว ซุนซิล ซึ่งปรากฎว่าในนั้นมีร่างสุนทรพจน์ของประธานาธิบดีอยู่จริง นักข่าวก็เลยเกาะติดเรื่องนี้แบบกัดไม่ปล่อย แล้วเรื่องต่างๆ ก็เริ่มแดงมากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดนำไปสู่การถอดถอนประธานาธิบดีได้สำเร็จ
สุดท้ายอนาคตทางการเมืองของ พัค กึนเฮย ซึ่งเป็นคนรักสุนัขก็พังลงอย่างยับเยินเพราะลูกสุนัขเพียงตัวเดียวอย่างน่าอะเมซิ่ง
